پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

حبیب‌الله بوربور در رابطه با اصلح و انتخاب آن از دید جبهه پایداری اظهار داشت: «کسانی که صحبت از اصلح می‌کنند، اصلح‌شان احمدی‌نژاد است. ادعای دفاع از اصول و ارزش‌ها دارند اما ارزش و اصول به این نیست که سر سفره انقلاب بنشینند اما علیه انقلاب حرف بزند».

چالش و بعضی انحرافات بوجود آمده در بحث حجاب در کشور ، باعث میدان داری برخی افراد تندرو و بعضا کم اطلاع شده است. همان هایی که بنیادگرایی دینی را به غلط معادل اسلام و جمهوری اسلامی قلمداد می کنند. همان هایی که شبکه ای بشدت وحشتناک تشکیل داده و مثلا به اسم حمایت از جمهوری اسلامی، ریشه های این شجره طیبه را بشکلی مکرر تضعیف می کنند. نماینده مجلسی که نمی داند اصل نظام مدیریت محمدی است و علوی و تمدن سازی مهدوی، چرا بخودش اجازه می دهد که در بحث حساسی مثل حجاب دخالت کرده و ارایه نظر کند؟ آقای جلالی، اگر در بحث حجاب ، صاحب نظر است بسم الله ، وارد مناظره دانشگاهی و رسانه ای شود. اگر نظرات شخصی را بیان می کند، دعوت به مدارا و رفق می کنیم. چرا بر تنور کم تدبیری ها می دمید برادر عزیز؟ همین قانون حجاب و جنبه شرعی آن با ده ها تبصره و تفسیر همراه است که تندروی ها ، وضعیت را بدتر می کند. نکته آخر اینکه،در خصوص برخی از امور تا قبل از طی مراحل لازم، نیازی به صحبت و هیاهو نیست. چرا شائبه شهوت شهرت را برای خودتان ایجاد می کنید؟ آیا واقعا با این شیوه رفتاری، باورم کنیم که قصد خدمت دارید؟

گام دوم انقلاب را نوعی آغاز و نقطه عطف در جریان تداومی انقلاب می‌دانیم. گامی که قرار است یکسری از به اصطلاح خودی‌ها از قطار انقلاب به زور هم که شده پیاده شوند. همان‌هایی که تا دیروز بهترین‌ها را از قطار انقلاب پیاده می‌کردند. انقلاب اسلامی برای دستیابی به تعالی و توسعه و تداوم حرکت‌های تمدنی خود، نیازمند بازنگری در سه واژه ضدانقلاب، منافق و نفوذی است. یادمان نرود که زنجیر، همیشه از ضعیف‌ترین حلقه‌های خودش، پاره می‌شود.

از رئیس مجلس گرفته تا نمایندگان، همگی می‌گفتند اصلاحات در زمان ثبات و آرامش کلید خواهد خورد. روز پانزدهم آبان، قالیباف در پایان نطق پیش از دستور خود اینگونه گفت: «امیدوارم هرچه زودتر امنیت در کشور بصورت کامل تثبیت شود تا تغییرات مشروع و لازم به سمت حکمرانی نو در عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در چارچوب نظام سیاسی جمهوری اسلامی آغاز شود.» اکنون با وجود همه‌ی این اظهارات و وعده‌ها و منوط شدن اصلاحات به آرامش و ثبات در کشور که اکنون نزدیک به یک ماه است در کشور برقرار است، هنوز هیچ نشانه‌ای از برداشتن قدمی در این راستا دیده نمی‌شود؛ گویی مقامات و مسئولان به کل دچار نسیان شده اند یا خود را به فراموشی زده اند.